De laatste tijd hoor je steeds vaker: “we moeten terug naar de basis”. Dat staat in schril contrast met een paar jaar geleden. In die tijd werd je ‘voor gek verklaard’ als je zei dat het antwoord voor de toekomst van de branche in het verleden lag. Tegenwoordig heeft iedereen ‘het licht gezien’. Te pas en te onpas wordt de uitspraak “terug naar de basis” gebruikt. Helaas geeft niet iedereen daar dezelfde invulling aan. Ik mag hopen dat het geen windowdressing wordt. Doen alsof.
“In die tijd werd je ‘voor gek verklaard’ als je zei dat het antwoord voor de toekomst van de branche in het verleden lag.”
Zo kwam ik enige tijd geleden op een beurs in contact met een verkoper in een doktersjas die, naar later bleek, marketing brood aan het promoten was. Hij vertelde dat hij een brood had gemaakt van haver zonder tarwe en meel. Ik vertelde hem dat er wel degelijk meel gebruikt was. Namelijk meel van haver.
Consumenten worden door branchegenoten helaas vaak verkeerd voorgelicht. Soms wordt er tarwebrood verkocht, terwijl het eigenlijk gewoon bruinbrood is, gemaakt van tarwebloem en tarwemeel. Consumenten zien de ambachtelijke bakker nu nog als dé broodspecialist. Als bakker hebben we dan wel de plicht om mensen goed voor te lichten over het brood en de grondstoffen die we gebruiken. Terug naar de basis is transparant en oprecht je verhaal vertellen, dit delen met je gasten. Vertel over je passie voor brood en geef de juiste informatie. Pas dan gaat de consument je geloven. Nu zie ik helaas te vaak dat men probeert om ambachtelijk brood te maken, maar door gebrek aan kennis en het gebruik van bepaalde machines toch hulpstoffen worden ingezet.
Een ander voorbeeld is de hype rondom spelt. Wordt speltbrood wel gemaakt van 100 % spelt? Helaas zie ik vaak dat spelt wordt gemengd met tarwe en dat er tarwegluten worden toegevoegd. De consument laten we dan in de veronderstelling dat hij 100% speltbrood heeft gekocht. Waarom doen we dit?
Onlangs had ik twee professoren op bezoek, zij vertelden me over het meest gezonde brood ooit. Dit bleek een brood te zijn dat gemaakt wordt met een techniek uit de 17de eeuw. Dit heeft mij aan het denken gezet. Om dit brood te kunnen maken moet je terug naar de basis. Daarvoor is ambacht en vakmanschap noodzakelijk.
Ik geloof zelf in de toekomst van de ambachtelijke bakker. Een bakker die verstand heeft van zijn vak. Deze bakker is zichtbaar en benaderbaar in zijn eigen winkel, waar hij zijn gasten graag alles verteld over zijn vak. De ambachtelijke bakker kan zich hiermee onderscheiden van de industriële bakkers en supermarkten. Een ambachtelijke bakker die in zijn winkel gepassioneerd verteld over zijn echte vak. deze beleving is moeilijk te kopiëren in een supermarkt.